Er was een tijd dat kunstgras nog een schilderij met gras was. De gebouwen nog van hout en de mannen van ijzer. Welkom bij DWOW. Op drie kwartier rijden. De A7 volgend lijkt het of we terug in de tijd rijden. Past eigenlijk wel bij ons team want wat zou ik graag de kalender terugbladeren. In een niet zo ver verleden een dominant, vaak winnend elftal. Nu op zoek naar zichzelf.
De zoektocht wordt hervat op een B-veld in Wieringerwerf onder natte omstandigheden. Voordat het ging regenen lag er al geen tapijtje maar nu had een bordje ‘slippery when wet’ langs de kant van het veld niet misstaan. Sporting trekt in het begin het spel naar zich toe en er is al snel een eerste kans als Bram 1-op-1 komt met de keeper. De sluitpost komt als winnaar uit de strijd al moet hij dat met buikpijn bekopen. Als hij even later is hersteld moet hij in minuut 21 alsnog vissen. Met een goede aanval komt Sporting in de 16 meter van DWOW. Je kan merken dat Mika bouwkunde op de HvA studeert want met de precisie van een constructeur schuift hij de bal in het netje, 0-1. Toch gaat de voorsprong niet mee de kleedkamer in. In de 35e minuut moeten we een onnodige tegentreffer incasseren zodat we met een gelijke stand aan de niet zo lekkere limonade gaan, 1-1.
In de rust wordt benadrukt dat we wel moeten blijven voetballen. Te vaak spelen we de lange bal. Daar hebben we de spelers niet voor en de kansen die we kregen kwamen daar dan ook niet uit voort.
Het begin van de tweede helft is voor Sporting. Bjorg krijgt twee kansjes maar uiteindelijk is het Roan die ons in de 63e minuut wederom op voorsprong schiet. De boogbal lijkt houdbaar voor de lange keeper maar die zit duidelijk niet op de HvA, in ieder geval niet de studie bouwkunde, want hij misrekent zich en het staat 1-2. Dit is het sein voor DWOW om met nog meer fysiek en nog opportunistischer te spelen. Gesteund door omstandigheden die wij niet gewend zijn. Het lukt ons niet meer om de bal voorin te krijgen en te houden waardoor we te vaak weer achter een bal moeten aanrennen die we net hebben verloren of verspeeld. De gelijkmaker volgt al snel en het is aan Roemer te danken dat we daarna toch nog een punt lijken mee te nemen uit het Hoge Noorden. Het woord lijken is in dit geval een spoiler alert want het is niet gelukt. In de laatste minuut volgt nog een lange bal van DWOW, we stappen maar maken geen buitenspel en ondervinden seconden later de pijnlijke gevolgen, 3-2.
Deze doet zeer. In de kleedkamer komen al snel de verwijten over de oorzaken van ons mindere spel. Met wat meer levenservaring dan de spelers van het team kan ik alleen maar zeggen dat de oplossing vaak dichterbij ligt dan je zelf denkt. Iedereen moet zich afvragen of ze de beste versie van zichzelf hebben laten zien. Ik heb dat ook gedaan. Had ik het team meer kunnen helpen op het moment dat ik merkte dat er niet meer inzat dan een gelijkspel? We zullen het niet weten. Met wissels en instructies vanaf de kant heb ik het geprobeerd maar was dat genoeg? Misschien had ik een extra verdediger moeten inbrengen? Het trauma van Ajax tegen Tottenham Hotspur heeft ervoor gezorgd dat ik het niet heb gedaan. We weten allemaal hoe dat afliep. Geen druk op de bal, achteruitlopen en het balletje valt een keer fout. Het resultaat was helaas nu niet anders. De weg terug naar Krommenie leek langer dan de heenweg en het was doodstil.
Coach Raymond
