De laatste speelronde van de competitie. Op bezoek komt ODIN’59. De wedstrijd is feitelijk om des keizers baard. De titel, waar de Heemskerkers ook lang aanspraak op konden maken, is reeds vergeven aan vv Assendelft. Ondanks dat gegeven willen we het boek van dit voetbalseizoen niet zonder weerwerk dichtklappen. Daarvoor zit er teveel eergevoel in deze groep en willen we laten zien dat we niet horen waar we staan.
Eerder dit seizoen (oktober 2022) ondervonden we al de kracht van dit ODIN en leden we een kansloze nederlaag (0-4). Een maand geleden bij het toernooi van vv Assendelft troffen we ze weer om na een gelijkwaardige wedstrijd in een kort format net aan het kortste eind te trekken (1-2).
Sporting start in een 433 en heeft de opdracht compact te spelen en pas vanaf kop middencirkel druk te zetten. ODIN heeft het daar moeilijk mee en vindt ondanks het vele balbezit geen ruimte om gevaarlijk te worden. Als ze al ruimte vinden is het op links waar ze gebruik maken van een meerderheid op het middenveld. Dit potentiële gevaar lossen we op door net als ODIN naar 442 te schakelen. Yara komt op rechtsback voor rechtsvoor Bjorg en Lars schuift door naar het middenveld. Doordat onze centerbacks vastgezet worden door de twee aanvallers van ODIN zetten we ook een back lager weg zodat we beter kunnen opbouwen. Na een aftastend begin wordt Sporting brutaler. Adel test de kwaliteiten van de doelman maar het schot is niet al te moeilijk. Na ruim een kwartier maakt Thomas de oversteek naar het vijandelijke doel. Hij komt rechts van het doelgebied uit en vindt met zijn pass Mika die in de 1-op-1 zijn directe tegenstander uitkapt en daarna doeltreffend uithaalt, 1-0. Helaas kunnen we niet al te lang genieten van de voorsprong. De geel-blauwen hebben de individuele kwaliteiten om elk foutje af te straffen. Dat doen ze dan ook, 1-1. De rust wordt zonder noemenswaardige verdere kansen bereikt. De enige tegenvaller is het geblesseerd uitvallen van sterkhouder Selim. Bjorg maakt zijn rentree op een voor hem ongebruikelijke positie op het middenveld.
De tweede helft zijn er veel meer kansen te noteren. Beide partijen laten zien graag te willen winnen. ODIN treft de lat en Colin (invaller van O17 en inmiddels in het veld gekomen voor Chico) verzuimt alleen voor de keeper af te ronden. Luuk kan schieten ter hoogte van de penaltystip. Het moet met links, daardoor is het schot minder krachtig. Wellicht is de keeper daardoor verrast en gaat de bal door zijn benen. Dat de bal er alsnog niet ingaat omdat de bal via zijn hak alsnog de doellijn niet passeert heeft de keeper nooit geweten. Dit had ‘m moeten zijn. Vaak treedt de wet dat als je ‘m zelf niet maakt de tegenstander dat wel doet in werking. Zo ook nu. De bal valt in ons 16-meter gebied. Roemer twijfelt bij het uitkomen. De aanvaller van ODIN niet, 1-2. Met nog een kwartier op de klok proberen we daarna nog van alles om de verdiende gelijkmaker te maken maar de tank is leeg. Het is warm op het kunstgras en we worden beperkt in het doorvoeren van frisse wissels als na Selim ook LDO geblesseerd uitvalt. Eindstand: 1-2.
Feitelijk is deze wedstrijd een goede samenvatting van de laatste fase van het seizoen. Blessures, nog meer blessures, kansen missen, nog meer kansen missen. In zeker 4 van de 10 wedstrijden in fase 3 kregen we niet het resultaat waar we op basis van het spelbeeld recht op hadden. Daarmee hadden we in het linker rijtje gestaan maar het is wat het is. Voetbal is nog steeds geen jurysport, het zijn de doelpunten die tellen.
Het boek ‘Seizoen 2022-23’ kan bijna dicht. We gaan nog even door met trainen in andere samenstellingen met het oog op volgend seizoen, wellicht nog een oefenwedstrijd. Ik vond het een voorrecht om met jullie op te trekken. Ik heb genoten. Van de ups en de downs. De humor, de strijd, de pijn, de lach en het verdriet. Tot volgend seizoen strijders!
Coach Raymond
