WSV’30 O18-1 – Sporting Krommenie O18-1: 0-2
We naderen het einde van fase 2. Net over de helft in een korte competitie van slechts 7 wedstrijden. Nadeel van een korte competitie is dat als je de start mist, en dat deden we met 2 nederlagen, je het restant voor spek en bonen meespeelt. Eigenlijk zijn we dus al in voorbereiding op fase 3, met gelukkig een langer format, en het vervolg in de beker. Na een goede start van het seizoen, gevolgd door een iets mindere fase werd er vorige week weer wat vertrouwen getankt met een knappe overwinning op Saenden (3-1). Een aantal omzettingen had het elftal goed gedaan. Er was dan ook geen aanleiding daar voor de wedstrijd tegen WSV vanaf te wijken. Noodgedwongen moest dat op één positie toch omdat Mykai een blessure had opgelopen tijdens de training van donderdag. Omdat er in het team geen passende vervanger is werd er verder gekeken en hadden we geluk dat er spelers van O17-1 vrij kwamen doordat hun wedstrijd werd verplaatst op verzoek van de tegenstander. Zodoende kon Koen bij ons aansluiten en de positie van rechter center back innemen. Hij zou een foutloze pot spelen.
WSV waren we eerder dit seizoen tijdens fase 1 ook al tegengekomen. Een wedstrijd waarin we 3-0 voorkwamen, het nog bijna weggaven maar uiteindelijk met 4-3 aan het langste eind trokken. Zo gek zou het vandaag niet worden. In de eerste helft was het veldoverwicht overduidelijk voor Sporting en dat zou gedurende de wedstrijd niet veranderen. Bram kreeg een grote kans maar schoot hard op de keeper. Mika kon uithalen maar het schot miste kracht. WSV kreeg een halve kans maar alleen op het moment dat ze een man meer in het veld hadden nadat Stef zich had laten provoceren door een Wormernees. De rust ging in met de brilstand (0-0).
Toen de verhoudingen bij het begin van de tweede helft weer 11 tegen 11 waren duurde het niet lang voordat het krachtsverschil ook in de score tot uiting kwam. Na een rush over links was het uitgerekend linksback Stef met de voorzet die spits Chico kundig promoveerde tot doelpunt (0-1). WSV heeft het daarna wel geprobeerd, stuurde haar beste man een linie naar voren maar kon geen moment aanspraak maken op een resultaat. De machinekamer van Sporting (Mika en Selim) had volledige controle, de backs (Lars, Stef en Yara) waren hun tegenstanders de baas en het centrale hart van de verdediging (Koen en Timo) was superieur. Alleen door de stand leek het nog spannend maar daar kwam 5 minuten voor tijd een einde aan toen Hugo van rechts voortrok en Bjorg van links goed naar binnen was getrokken om de 0-2 binnen te tikken.
Een goede overwinning op een team dat thuis niet vaak verliest. De nul gehouden. Ook wel weer eens lekker want dat was een tijdje terug. Ik kijk positief vooruit naar de 2 laatste wedstrijden voor de competitie in fase 2 en de laatste wedstrijd in 2022, de bekerclash tegen EVC uit Edam op 17 december a.s. Vamos!
Coach Raymond
