Wijk aan Zee O18-1 – Sporting Krommenie O18-1: 5-7
Ik sloot vorige week het verslag af met de zin ‘’Volgende week zullen we bij Wijk aan Zee proberen het verloren vertrouwen terug te winnen.’’ Of dat ook gelukt is zult u in dit verslag lezen. Met Wijk aan Zee diende zich feitelijk de ideale tegenstander aan om aan het vertrouwen te werken. De eerste twee wedstrijden in de 2e fase werden kansloos verloren (0-5 en 0-8).
In de eerste helft is Sporting oppermachtig. Het duurt een klein half uurtje maar dan gaat het snel en is het binnen 10 minuten 0-3. Hugo komt voor het eerst dit seizoen op het scoreformulier en maakt vlak daarna direct zijn tweede, Bjorg maakt ook zijn eerste van het seizoen en voor het eerst in zijn carrière met het hoofd. Een zorgeloze voetbalochtend ligt in het verschiet al tonen we vlak voor rust toch weer onze defensieve kwetsbaarheid als Wijk aan Zee uit het niets 1-3 maakt.
Wijk aan Zee maakt het vroeg in de tweede helft weer spannend (2-3) maar 5 minuten later is het verschil van 3 weer in ere hersteld door een vrije trap van Mykai en de eerste van Chico (2-5). Dat verschil is er ook 20 minuten voor tijd nog met dien verstande dat de stand inmiddels naar 3-6 (goal Sporting van Chico) is versprongen. Ik had gehoopt het restant van de wedstrijd lekker van het zonnetje te kunnen genieten maar door ons geklungel wordt het toch nog billenknijpen en staat het 5 minuten voor tijd 5-6. De 5-7 van Bram vlak voor tijd wordt dan ook niet met gejuich maar met opluchting ontvangen. Vijf tegendoelpunten tegen deze tegenstander is natuurlijk gewoon een blamage. Dat mogen we gerust tegen elkaar zeggen.
Onze defensieve kwetsbaarheid is al het hele seizoen een thema. We praten er veel over, ik probeer jullie handvatten te geven maar het wordt eerder minder dan beter. De tweede helft van deze wedstrijd was wel het dieptepunt. Elke bal naar voren van het zwakke Wijk aan Zee werd gevaarlijk veroorzaakt door miscommunicatie en een wagonlading aan persoonlijke fouten. Het is om gek van te worden. Als coach voel je je machteloos. Ik kijk altijd eerst zelf in de spiegel. Wat kan ik beter doen? De laatste linie is hetzelfde als die van het vorige succesvolle seizoen. We hebben wel wat excuses. Yara is net terug van een blessure, Lars is pas ook net volledig inzetbaar en de keuze uit verdedigers is niet reuze zoals in de voorhoede, de balans is daar zoek. Thomas is gepromoveerd naar O19-1 en Timo hersteld nog van de aanslag op hem vorige week tegen Westzaan. Er ligt dus een puzzel die opgelost moet worden. Het sportcomplex van Wijk aan Zee heet Doolhof. Eens kijken of we daar uitkomen.
Coach Raymond
