by Coach Raymond | May 21, 2023 | wedstrijdverslag
De laatste speelronde van de competitie. Op bezoek komt ODIN’59. De wedstrijd is feitelijk om des keizers baard. De titel, waar de Heemskerkers ook lang aanspraak op konden maken, is reeds vergeven aan vv Assendelft. Ondanks dat gegeven willen we het boek van dit voetbalseizoen niet zonder weerwerk dichtklappen. Daarvoor zit er teveel eergevoel in deze groep en willen we laten zien dat we niet horen waar we staan.
Eerder dit seizoen (oktober 2022) ondervonden we al de kracht van dit ODIN en leden we een kansloze nederlaag (0-4). Een maand geleden bij het toernooi van vv Assendelft troffen we ze weer om na een gelijkwaardige wedstrijd in een kort format net aan het kortste eind te trekken (1-2).
Sporting start in een 433 en heeft de opdracht compact te spelen en pas vanaf kop middencirkel druk te zetten. ODIN heeft het daar moeilijk mee en vindt ondanks het vele balbezit geen ruimte om gevaarlijk te worden. Als ze al ruimte vinden is het op links waar ze gebruik maken van een meerderheid op het middenveld. Dit potentiële gevaar lossen we op door net als ODIN naar 442 te schakelen. Yara komt op rechtsback voor rechtsvoor Bjorg en Lars schuift door naar het middenveld. Doordat onze centerbacks vastgezet worden door de twee aanvallers van ODIN zetten we ook een back lager weg zodat we beter kunnen opbouwen. Na een aftastend begin wordt Sporting brutaler. Adel test de kwaliteiten van de doelman maar het schot is niet al te moeilijk. Na ruim een kwartier maakt Thomas de oversteek naar het vijandelijke doel. Hij komt rechts van het doelgebied uit en vindt met zijn pass Mika die in de 1-op-1 zijn directe tegenstander uitkapt en daarna doeltreffend uithaalt, 1-0. Helaas kunnen we niet al te lang genieten van de voorsprong. De geel-blauwen hebben de individuele kwaliteiten om elk foutje af te straffen. Dat doen ze dan ook, 1-1. De rust wordt zonder noemenswaardige verdere kansen bereikt. De enige tegenvaller is het geblesseerd uitvallen van sterkhouder Selim. Bjorg maakt zijn rentree op een voor hem ongebruikelijke positie op het middenveld.
De tweede helft zijn er veel meer kansen te noteren. Beide partijen laten zien graag te willen winnen. ODIN treft de lat en Colin (invaller van O17 en inmiddels in het veld gekomen voor Chico) verzuimt alleen voor de keeper af te ronden. Luuk kan schieten ter hoogte van de penaltystip. Het moet met links, daardoor is het schot minder krachtig. Wellicht is de keeper daardoor verrast en gaat de bal door zijn benen. Dat de bal er alsnog niet ingaat omdat de bal via zijn hak alsnog de doellijn niet passeert heeft de keeper nooit geweten. Dit had ‘m moeten zijn. Vaak treedt de wet dat als je ‘m zelf niet maakt de tegenstander dat wel doet in werking. Zo ook nu. De bal valt in ons 16-meter gebied. Roemer twijfelt bij het uitkomen. De aanvaller van ODIN niet, 1-2. Met nog een kwartier op de klok proberen we daarna nog van alles om de verdiende gelijkmaker te maken maar de tank is leeg. Het is warm op het kunstgras en we worden beperkt in het doorvoeren van frisse wissels als na Selim ook LDO geblesseerd uitvalt. Eindstand: 1-2.
Feitelijk is deze wedstrijd een goede samenvatting van de laatste fase van het seizoen. Blessures, nog meer blessures, kansen missen, nog meer kansen missen. In zeker 4 van de 10 wedstrijden in fase 3 kregen we niet het resultaat waar we op basis van het spelbeeld recht op hadden. Daarmee hadden we in het linker rijtje gestaan maar het is wat het is. Voetbal is nog steeds geen jurysport, het zijn de doelpunten die tellen.
Het boek ‘Seizoen 2022-23’ kan bijna dicht. We gaan nog even door met trainen in andere samenstellingen met het oog op volgend seizoen, wellicht nog een oefenwedstrijd. Ik vond het een voorrecht om met jullie op te trekken. Ik heb genoten. Van de ups en de downs. De humor, de strijd, de pijn, de lach en het verdriet. Tot volgend seizoen strijders!
Coach Raymond
by Coach Raymond | May 14, 2023 | wedstrijdverslag
Vrone O18-1 – Sporting Krommenie O18-1
Een statisticus waadde vol vertrouwen door een rivier die gemiddeld één meter diep was. Hij verdronk. Dat dus. Gemiddeld waren we vandaag de betere partij. Vrone had eigenlijk geen antwoord op een compact spelend Sporting. Toch verdronken we. Daar zag het aan het begin helemaal niet naar uit. Een dieptepass van Mykai stuurde linksback LDO de diepte in. Zijn voorzet bereikte Luuk die knap voor zijn man was gekomen in de zestien. Een plaatje van een goal, 0-1 in de 6e minuut. Van Vrone hadden we eigenlijk niet veel te duchten maar typisch voor de fase waarin we zitten viel na een half uur toch de gelijkmaker. Een discutabel toegekende vrije trap werd hoog de zestien ingepompt en waaide pardoes net onder de lat het doel in, 1-1.
De tweede helft werd aanvallend van Vrone helemaal weinig vernomen. Niet dat we nou zelf hele grote kansen bij elkaar speelden maar als er één team aanspraak zou maken op de overwinning dan zouden wij dat toch wel zijn. Toch? Ik zal het verder kort houden. Vrone heeft de tweede helft één keer op doel geschoten. En die ging er in. Ons slotoffensief miste het geluk en vernuft voor een meer dan verdiende gelijkmaker. Eindstand 2-1.
Conclusie: een zure, onverdiende nederlaag en wederom een tikkie. Ik kom nog even terug op statistieken. Ik heb daarvoor het seizoen in tweeën gesplitst. Twee keer elf wedstrijden. In de eerste reeks wonnen we 8 keer, werd er 3 keer verloren. We maakten 33 doelpunten en kregen er 27 tegen. In de tweede reeks hebben we ons defensief zelfs iets verbeterd (25 tegen) maar vonden we maar 17 keer het net. Resultaat: 2 gewonnen, 3 gelijk, 6 verloren. Ook al zijn statistieken net bikini’s, trekken ze je aandacht maar verhullen ze de essentie, een kern van waarheid zit er wel in. Als je gemiddeld maar anderhalf keer per wedstrijd scoort ga je niet veel winnen. Verklaringen hiervoor heeft u in eerdere verslagen kunnen lezen maar aan het eind van het seizoen kopen we daar niet veel meer voor. Volgende week sluiten we het seizoen af met een thuiswedstrijd tegen ODIN. Wat mij betreft het beste team uit onze competitie dat echter de titel moet laten aan vv Assendelft dat maar geen fouten maakte en hulp kreeg van KFC. Nog één keer vlammen.
Coach Raymond
by Coach Raymond | Apr 23, 2023 | wedstrijdverslag
Dat we veel aan kwaliteit verloren hebben heeft u in de meest recente verslagen al kunnen lezen. Spelers die zijn doorgezet naar O19-1 om daar blessures en promotie op te vangen in combinatie met een heel eng blessurespook. Vorige week zaterdag konden we ook Mika aan de lange lijst toevoegen. Donderdag na de training was het dan ook helemaal geen vanzelfsprekendheid dat we zaterdag voldoende spelers aan de aftrap zouden hebben voor de wedstrijd tegen KFC. Slechts 9(!) fitte spelers. Gelukkig kwam vrijdag het signaal dat 3 spelers toch voldoende hersteld waren en konden we een beroep doen op Daan van O17. Dat twee wissels helemaal geen overbodige luxe waren bleek al snel toen LDO uitviel met een hamstringblessure en Adel niet veel later aangaf ook last te hebben. Het houdt maar niet op en is om helemaal gek van te worden. Ik voel me op dit moment dan ook meer een weekendarts dan een coach.
De wedstrijd tegen KFC stond dit seizoen voor de derde keer op het programma. Een keer winst (6-4) en een keer verlies (1-2). In principe twee gelijkwaardige teams maar in de eerste alinea vindt u de reden terug waarom daar dit keer geen sprake van was. Binnen 20 minuten was de wedstrijd feitelijk al beslist. Na onhandig en onnodig balverlies op het middenveld lag het achterin open en kon KFC eenvoudig de 1-0 aantekenen. Bij de 2-0 werd er gevlagd voor buitenspel maar vond de arbiter dat hij het vanuit de middencirkel beter zag. Daarna kregen we nog wel kansen op de aansluitingstreffer maar zocht Chico de lange in plaats van de korte hoek en een zekere goal en schoot Bram vroeg in de tweede helft hard net voorlangs. In plaats van 2-1 werd het vlak daarna 3-0. Op dat moment was er nog een half uur te spelen maar had de arbiter wat mij betreft ook af kunnen fluiten. Wij konden niet meer en beter en KFC geloofde het ook wel. De 4-0 vlak voor tijd na een persoonlijke fout bij ons achterin was kenmerkend maar slechts voor de statistieken.
Het seizoen wat zo veelbelovend begon gaat zo een beetje als een nachtkaars uit. Dat de competitie door de meivakantie pas op 13 mei weer wordt hervat komt ons niet slecht uit. We kunnen die tijd goed gebruiken om letterlijk onze wonden te likken.
Weekendarts Raymond
by Coach Raymond | Apr 16, 2023 | wedstrijdverslag
Sporting Krommenie O18-1 – Saenden O18-2: 1-1
Na een korte Paasbreak wordt de competitie hervat tegen Saenden. Niet dat we met Pasen stil hebben gezeten overigens. Bij een sterk bezet toernooi bij vv Assendelft kwamen we goed voor de dag. Winst tegen Assendelft O18-1 (1-0), een gelijkspel tegen ADO’20 O19-2 (0-0) en een nipte nederlaag tegen ODIN O18-1 (1-2) na een gelijkwaardige wedstrijd. Als u weet dat Assendelft en ODIN bij ons in de competitie strijden om de titel en ADO’20 een leeftijdscategorie hoger in de 1e klasse speelt toch een indicatie dat we eigenlijk te laag staan op de ranglijst. Toch liegt over het algemeen de ranglijst niet maar zijn daar wel excuses voor aan te voeren. Aan het begin van het seizoen startte de selectie met 31 man. Door stage, promotie en langdurige blessures werden dat er 26. Daar kwamen in aanloop naar zaterdag nog 4 blessures bij zodat O19-1 en O18-1 beide met 11 man en zonder wissels aan de aftrap stonden. Omdat we helaas niet konden rekenen op aanvulling van andere teams werd het een gok en bidden om niet nog meer blessures.
Wedstrijden tegen Saenden zijn altijd pittig en de teams zijn redelijk gelijkwaardig. De twee wedstrijden eerder dit seizoen werden eerlijk verdeeld (1-4 en 3-1). Ook nu zat er weinig licht tussen de rivalen. Sporting heeft in de eerste helft, opererend vanuit een 4-4-2, de meeste kansen, Saenden de grootste. Deze weten de blauw-witten ook om te zetten in een doelpunt waardoor we met een 0-1 achterstand de kleedkamer opzoeken. Op dat moment spelen we al een tijdje met een halve man minder. De gok bleek toch onverantwoord. Mika verstapt zich, was normaal gesproken gewisseld maar blijft nu noodgedwongen staan. Op 1 been is hij zijn tegenstander nog steeds vaak de baas maar ideaal is het verre van.
Als gevolg veranderen we de tweede helft wel iets aan het strijdplan. Om Mika meer te ontlasten stappen we terug naar 4-3-3 en verhuist hij van het centrale middenveld naar linksvoor, gaat LDO naar linksback en neemt Selim Mika’s positie in. De wedstrijd wordt meer verhit. Er is een rode kaart voor een speler van Saenden na een wilde overtreding op Mykai, veel gedoe en gezeur. Gelukkig laten onze spelers zich daar niet door afleiden. Ondanks dat we de overhand hebben kan ik niet zeggen dat we de kansen aan elkaar rijgen. Adel krijgt een aantal maal de mogelijkheid van net buiten de zestien te schieten maar de pogingen zijn niet krachtig genoeg. De grootste kans is misschien wel voor Bram maar ik denk dat hij er zelf van schrok. De bal gaat voorlangs. Aan de kant maken we al plannen om een centrale verdediger er in de spits bij te zetten. Dat lijkt al niet meer nodig als een speler van Saenden aan de buitenspelval ontsnapt en 1-op-1 komt met Roemer. We tellen ‘m al maar Roemer redt weergaloos. Alsnog hoeft het noodplan niet uitgevoerd te worden. Met nog 10 minuten op de klok krijgt Adel wederom een schietkans. Deze keer heeft het schot wel de juiste richting, curve en snelheid (1-1). Bijna wordt het nog een driepunter maar het schot van Luuk spat van de paal. Op precies 45 minuten fluit de scheidsrechter af. Maar goed ook want de meeste van ons zitten er wel doorheen na deze veldslag. Nog meer blessures kunnen we missen als kiespijn.
Coach Raymond
by Coach Raymond | Apr 2, 2023 | wedstrijdverslag
Foresters O18-2 – Sporting Krommenie O18-1: 2-2
Het valt me de laatste tijd zwaarder om een verslag te schrijven. Het ging makkelijker toen we veel en vaak wonnen. Maar hé, dit is geen Facebook waar we alleen de leuke dingen van het leven delen. Voetbal is soms net het echte leven, met ups en downs. We zitten nu in een mindere periode. Dit kunnen we niet helemaal los zien van de wisselingen in het team zo rond de voorjaarsvakantie. Per saldo zijn we er niet op vooruitgegaan. We zaten al krap in de verdedigers, de keuze is nu nog minder, en ook aanvallend hebben we een steekje moeten laten.
Dit zou overigens geen excuus moeten zijn om niet de 3 punten uit Heiloo mee te nemen al mogen we er niet te licht over denken. Foresters staat puntloos onderaan maar gek genoeg ook in de halve finale van de beker. De eerste helft is het eenrichtingsverkeer maar we maken het onszelf niet makkelijker door al snel achter de feiten aan te lopen. Slap ingrijpen licht daaraan ten grondslag. Halverwege trekken we de stand gelijk door Chico (assist Bjorg) maar mogen we het onszelf kwalijk nemen dat de stand niet ruim in ons voordeel is.
Dan de tweede helft maar. Helaas schieten we onszelf wederom in de voet. Een te korte terugspeelbal wordt door Foresters onderschept en afgerond. Er is dan nog genoeg tijd om het recht te zetten, we creëren ook de kansen maar de afwerking is kenmerkend voor een ploeg uit vorm. Dat de arbiter een penalty over het hoofd ziet als Bjorg in het strafschopgebied wordt gewurgd helpt ook niet mee. In het laatste kwartier spelen we alles of niets en achterin 1 op 1. Gelukkig valt de bal dan toch een keertje goed. Vijf minuten voor tijd tikt Luuk de bal in het netje. Daarna gebeurt er nog van alles, kunnen we de wedstrijd winnen en ook verliezen maar blijft het 2-2.
Een gelijkspel dat voelt als een verlies. Het vervelende gevoel wordt versterkt door het geblesseerd uitvallen van Roan halverwege de tweede helft. Bij schrijven hoop ik dat het meevalt maar de eerste tekenen zijn niet bemoedigend en waarschijnlijk moeten we hem de rest van het seizoen missen. Verdrietig. Sterkte Roan.
Het is hopen op betere tijden zou je zeggen. Maar hoop is geen strategie. Het is vallen, opstaan en weer doorgaan. Hard werken aan herstel en trainen om beter te worden. Dit is de leven!
Coach Raymond
